Dawno temu w odległości sześciu kilometrów od siebie znajdowały się dwa zamki. Oba one nazywały się tak samo – Soľnohrad, czyli Zamek Solny. Pierwszy stał na wzgórzu na południe od Solivaru i dziś już ani ślad po nim nie został. Drugi wzniesiono na wzgórzu Zámek (661 m n.p.m.) w Górach Slańskich nad miejscowością Ruská Nová Ves i po dziś dzień zachowały się z niego skromne ruiny. W 1288 roku Juraj Bokš otrzymał za zasługi w wojnie przeciwko czeskiemu królowi Otakarowi kopalnię soli Sopotok ze słonym źródłem i lasami aż po rzekę Topľę. Jednocześnie na otrzymanych dobrach pozwolono mu zbudować zamek, który miał zastąpić drewniany Zamek Solny stojący na wzgórzu Várhedy. Zamek Solny został zniszczony podczas drugiego najazdu tatarskiego w 1285 roku i nigdy nie został odbudowany. Nowy zamek – Castrum Sowar – nie został jeszcze ukończony, gdy Wyck, ówczesny pan na Zamku Szarysz, zajął go i obrócił w ruinę. Co prawda odbudował go, ale w krótkim czasie zamek został ponownie zniszczony. W 1715 roku władze nakazały zniszczenie niektórych zamków, w tym Zamku Solnego.
Z oryginalnych zabudowań zachowały się tylko pozostałości kamiennego zamku na niewielkim cyplu (o wymiarach 45 na 35 metrów) ze stromymi skarpami od północy, południa i zachodu. Znaczne nachylenie terenu w kierunku wschodnim tworzyło dwa naturalne tarasy, które wykorzystano podczas budowy zamku. Drogę prowadzącą na zamek chroniła fosa o szerokości trzynastu metrów, która jeszcze dziś ma 2,5–3 metry głębokości. Od północy fosę zamykała ściana skalna, od południa wychodziła na zbocze. Aby dojść do zamku, należało zatem pokonać fosę, która pośrodku miała niewielkie przedpole (o wymiarach 8 na 4 metry). Od wschodniej strony z zewnątrz znajdował się wał.
W najwyższej, południowo-zachodniej części górnego zamku (o wymiarach 45 na 13 metrów), tuż przy krawędzi spłaszczenia terenu, znajdowała się kwadratowa wieża o wymiarach 8 na 8 metrów, która przetrwała tylko w popłowie. Na skraju skalistego spłaszczenia zamek chroniły kamienne fortyfikacje, z których zachował się fragment o grubości 130 cm (od południa). Znaczna różnica wysokości (13 metrów) oraz wąska przestrzeń powodowały, że do górnego zamku można było dojść wyłącznie pieszo. Na niżej położonym dolnym dziedzińcu, który ma tylko dziesięć metrów długości, po północnej stronie zachowała się część murowanych fortyfikacji o grubości 120 cm i część okrągłej wieży o średnicy pięciu metrów. Mur musiał przebiegać przez cały dziedziniec aż do bramy wjazdowej.
Zamek Solny leży na Szaryskim Szlaku Zamkowym.
