Jest to naturalny twór, który został przypadkowo odkryty podczas łamania kamienia w lokalnym kamieniołomie około 1913 roku. Jaskinia tworzy niewielki labirynt korytarzy, a jej całkowita długość wynosi 72 m. W poszczególnych salach zachowały się stalaktyty i stalagmity, a ściany jaskini pokryte są stalaktytowymi wodospadami. Jaskinia stała się celem naiwniaków, a większość jej pięknych dekoracji została zniszczona w przeszłości, co było również konsekwencją faktu, że planowane otwarcie jaskini nigdy nie miało miejsca. Speleolodzy nazywają ją „zrabowaną jaskinią”. Jaskinia Kysacka jest jednym z ważnych miejsc hibernacji nietoperzy. Ich ochroną zajmuje się Grupa Ochrony Nietoperzy, która organizuje również regularne spisy tych latających ssaków. W jaskini Kysak odnotowano siedem gatunków nietoperzy. Spośród nich najbardziej znane to podkowiec mały, podkowiec większy i gacek brunatny.
