Greckokatolicka drewniana cerkiew filialna zbudowana w 1773 roku. Jej patronką jest święta Paraskewa. Nie uległa większym zniszczeniom podczas wojen. Remontowana dopiero w latach 1956–1957.
Cerkiew trójdzielna, z trzema pomieszczeniami, trzema wieżami i trzema krzyżami. Budowla o konstrukcji zrębowej, wieża – słupowa. Wejście od zachodniej strony do przedsionka. Ciekawostką jest to, że cerkiew ma tylko dwa okna w prezbiterium i dwa w nawie. Ma charakterystyczną, niezwykle wysoką wieżę główną.
Pięciorzędowy ikonostas ma status narodowego zabytku kultury. Przypuszcza się, że może on pochodzić (podobnie jak ołtarz) z połowy XVIII wieku. Zawiera rzadko spotykane ikony piątego rzędu poniżej ikon głównych.
Na północny zachód od cerkwi znajduje się masywna drewniana dzwonnica na niskim fundamencie, zbudowana na rzucie prostokąta. Wieża zwęża się ku górze. Jej konstrukcja jest słupowa. Na szczycie umieszczono jednoramienny krzyż. W dzwonnicy zawieszone są trzy dzwony, z czego jeden z 1839 roku.
