Miasto siedmiu lip, kulturalne i administracyjne centrum północnej części regionu Górnej Torysy, czyli Lipany.
Miasto Lipany jest położone jest między Wyżyną Szaryską a Górami Czerchowskimi, w górnym biegu rzeki Torysy.
Po raz pierwszy Lipany są wzmiankowane w dokumentach z początku XIV wieku, kiedy to miejscowy proboszcz Henrich uczestniczył jako członek delegacji „bractwa plebanów z Górnej Torysy” w spotkaniu z arcybiskupem ostrzyhomskim Tomaszem w Lewoczy. Pierwsza pisemna wzmianka o Lipanach pochodzi z 1312 roku, kiedy należały do posiadłości Kamenica. Jak mówi historia, w miejscu, w którym założono Lipany, rósł święty starosłowiański gaj lipowy, będący symbolem słowiańskości. Stąd wzięły swój początek nazwy miejscowe w różnych wariantach językowych: de Septem Thiliis, Siebenlinden czy Hétháras. Po dziś dzień w herbie widnieje siedem symbolicznych lip. Miasto miało korzystne położenie na dawnym szlaku handlowym z dorzecza Cisy do Polski i należało majątku kamienickiego. W XVI wieku Lipany były jednym z największych miast Szarysza. Jednakże w 1880 roku miasto zostało zniszczone przez wielki pożar, który wraz z utrzymującą się emigracją niekorzystnie wpłynął na jego rozwój demograficzny.
W 1909 roku Lipany stały się siedzibą powiatu, który w 1924 roku został przeniesiony do Sabinowa (do 1960 roku).
Do lat pięćdziesiątych XIX wieku mieszkańcy trudnili się głównie rolnictwem i drobnym rzemiosłem. W kolejnych latach powstało tu kilka zakładów przemysłowych, co wpłynęło na zmianę struktury społecznej miasta.
Największy wzrost gospodarczy miasta przypadł na okres po II wojnie światowej. Stopniowo rozwijała się produkcja tekstylna i maszynowa oraz intensyfikowała się produkcja rolna. Wraz z postępem nastąpiła poprawa w obszarze opieki zdrowotnej i szkolnictwa.
