Jednym z zabytków Wielkiego Szarysza niewątpliwie jest lokomotywa parowa, którą mieszkańcy nazywają „Mlinská džurka”.
Można ją zobaczyć na stacji kolejowej w Wielkim Szaryszu. Jest wykonana głównie ze stali, pod względem technicznym niczego jej nie brakuje – wygląda prawie tak, jak w czasie swoich narodzin. Konstrukcja jest prosta, a poszczególne elementy są łączone przede wszystkim nitami.
Lokomotywa była napędzana podwójnym silnikiem parowym. Mokra para była rozprowadzana przez wewnętrzną instalację za pomocą płaskich suwaków. Para powstawała w kotle parowym na paliwo stałe. Zbiornik wody umieszczono w oddzielnej ramie lokomotywy. Połączenie z ciągniętymi lub pchanymi wagonami zapewniały łańcuch i sprzęg.
Lokomotywa w formie, w jakiej się zachowała, bez oryginalnego stożkowego komina, armatury kotła, trzech latarni z epoki i drążków parowozu, jest niekompletna, co znajduje odzwierciedlenie w jej masie całkowitej, wynoszącej około 16 ton.
Wartość historyczna lokomotywy jest niemożliwa do oszacowania. Prawdopodobnie jest to najstarsza lokomotywa parowa o rozstawie 1435 mm na Słowacji. Została wyprodukowana przez monachijską fabrykę lokomotyw Krauss & comp. w 1882 roku pod numerem seryjnym 1082 i oznaczeniem typu XXXIIb. Dwuosiowa lokomotywa była przeznaczona dla młyna w Wielkim Szaryszu – Nagy Saroser Künstmühle. Do lat sześćdziesiątych XX wieku pracowała jeszcze na jego bocznicy. Po II wojnie światowej przez krótki czas kursowała na linii Preszów – Lipany.
