Klasycystyczny dwór zbudowany na fundamentach siedziby rodu Berzeviczy znajduje się w centrum wsi. Pierwotnie miał kształt prostokątny, później dobudowano do niego owalną wieżę, a na początku XIX wieku część zachodnią. Na elewacji zachował się herb rodowy. Parterowy budynek z efektowną okrągłą narożną wieżą ucierpiał podczas pożaru w 2000 roku. Poza ścianami obwodowymi i sklepieniami piwnicy, z pierwotnej budowli zachowała się jedynie wieża i kominek. Renesansowy kominek ma subtelne podpórki, pojedynczą wnękę i bogato profilowany gzyms nad nadprożem. Na jednej z belek, której nie zniszczył pożar, zachowała się dekoracja – wyryty motyw roślinny i napis, z którego wynika, że przebudowę dworu sfinansował Alexander Berzeviczy, wymieniony z imienia w uszkodzonej inskrypcji. Jest on wzmiankowany w źródłach w latach 1761–1773 i jest pierwszym znanym właścicielem dworu. W pierwszej połowie XIX wieku dwór należał do Marii Berzeviczy z domu Máriássy. W latach 50. XX wieku w budynku mieściła się szkoła, która miała trzy klasy i jadalnię dla dzieci.
Klasycystyczny dwór leży na Szaryskim Szlaku Zamkowym.
