W 1212 roku król Andrzej II podarował klasztorowi krzyżowców w Chmeľovie posiadłość leżącą na północny wschód od Chmeľova po dolinę potoku Čepcov. Obejmował on również majątek kračúnovski, który nie jest wymieniony z nazwy w akcie darowizny. Sama nazwa wsi i jej położenie wskazują na ówczesną i starszą słowacką osadę w dolinie potoku Topoľa. W dokumentach z XIV-XVI wieku regularnie występuje pod węgierską nazwą Karachonmezew, rzadziej pod słowacką nazwą Kračúnovce. Obie jednak są oparte na starym słowackim określeniu bądź przydomku „kračún”, czyli krótki, który był używany w północno-wschodnich Węgrzech już w XIII-XIV wieku. Za najbardziej prawdopodobny związek nieznanego nosiciela tej nazwy ze wsią uważa się pierwszego sołtysa, ponieważ historia majątku kračúnowskiego w XIII–XIV wieku wyklucza istnienie właściciela ziemskiego nazwiskiem Kračún.
Klasycystyczny dwór, wzniesiony na starszych fundamentach, pochodzi z połowy XIX wieku, a w późniejszym okresie był przebudowywany. Układ powtarza plan typowy dla dworów, z centralnie umieszczonym korytarzem, prowadzącym do pozostałych pomieszczeń, ale został dostosowany do lokalnego budownictwa ludowego. Po obu stronach głównego skrzydła ma wyraźnie wystające ryzality, które można raczej uznać za kwadratowe narożne wieże ozdobione narożnym boniowaniem. Parterowy budynek miał lekko wystający, otwarty wykusz, który wznosił się na drewnianych kolumnach. Okna w tej części są zdobione płaskorzeźbami stylizowanych akantów i muszli. Od zachodniej strony dobudowano część dla służby, która zmieniła plan budynku, nadając mu kształt litery „U”. Starsze pomieszczenia w północnym skrzydle mają sklepienia pruskie.
Dwór w Kračúnovcach leży na Szaryskim Szlaku Zamkowym.
INFORMACJE: Dwór znajduje się w bocznej uliczce pod numerem 205, przy drodze prowadzącej do wsi Železník, niedaleko skrzyżowania.