W XVIII-XIX wieku we wsi zamieszkiwała liczna społeczność żydowska. Po tragicznych wydarzeniach II wojny światowej pozostał jedynie cmentarz, położony na zboczu Mníše. Prostokątny cmentarz ogrodzony jest betonowymi płytami. Znajduje się tu około stu nagrobków ułożonych w pięciu rzędach. Wartość artystyczną i historyczną cmentarza stanowią nagrobki przybierające różne formy, różniące się symboliką, wyrazem użytkowym czy dekoracyjnym. Nagrobki są przeważnie monolityczne, zbudowane w większości z piaskowca, rzadziej z gruboziarnistego i drobnoziarnistego szarego marmuru. Kilka nagrobków jest uszkodzonych i powalonych. Większość pochodzi z XIX, część z XX wieku, a najstarsze są z końca XVIII stulecia. Największą rangę ma stojący oddzielnie niewielki XX-wieczny budynek. Przy wejściu do niego znajdowało się pomieszczenie z katafalkiem, do którego prowadziły schody. W wyższej części cmentarza znajdowały się trzy ohele (zawalone). Nagrobki mają piękne rzeźbienia i dekoracje. Cmentarz jest cennym świadectwem bogatej i dużej gminy żydowskiej zamieszkującej niegdyś wieś.
Ostatnim rabinem, który działał w tym miejscu, był Naftali Soffer, zmarły w 1899 roku i pochowany w murowanym grobowcu. Po 1990 roku cmentarz stał się własnością gminy, w latach 1997–2000 został ogrodzony, a powalone nagrobki wróciły na swoje miejsce.
