Wieś Zborów (słow. Zborov) jest wzmiankowana jako część posiadłości Smilno, a od 1414 roku należała do posiadłości Makovica. Zamek kolejno przechodził w posiadanie rodów Cudarów, Rozgonyi’ów, Serédy’ów, a od 1601 roku należał do Rakoczych.
Swoją nazwę zamek zawdzięcza właścicielowi majątku Makovica, Kasperowi Serédy’emu, który otrzymał posidłości Stropkov, Pezinok, Svätý Jur i Makovica od króla Ferdynanda II za zasługi wojskowe. W wyniku rozległej przebudowy zamek stał się renesansową twierdzą. Ponadto Kasper Serédy kazał zbudować drugą siedzibę bezpośrednio we wsi. Pełniła ona głównie funkcje mieszkalne i administracyjne. Wokół znajdował się ogród, a na tyłach dobudowano stajnie i inne budynki gospodarcze, a także imponującą sześciokątną studnię. Po śmierci Kaspera w 1555 roku posiadłość odziedziczył jego brat Jerzy, kapitan koszycki i żupan szaryski. Po jego śmierci majątek trafił w ręce polskiego księcia Jana Ostrogskiego, który sprzedał posiadłość Zygmuntowi Rakoczemu. Nie wiadomo, jak budynek wyglądał w renesansie, ponieważ później był kilkakrotnie przebudowywany. W okresie reformacji pełnił funkcję kaplicy ewangelickiej. Wystarała się o to chorwacka szlachcianka Jelena Zrinski, żona Franciszka I Rakoczego. W majątku był jeszcze jeden dwór, zwany dworem Rakoczego, oddzielony od zamku parkiem, w którym Franciszek I Rakoczy kazał zasadzić słynną aleję stu lip. Rakoczy bardzo lubił tu przebywać i wiele swoich listów kończył podpisem z dopiskiem „Datum Zboroviac sub centrum tiliis”. Poza walorami historycznymi i estetycznymi, aleja lip miała znaczenie przyrodniczo-naukowe. W 1935 roku węgierski botanik odkrył tu specyficzny gatunek lipy, który później nazwano od nazwiska Rakoczego. Aleja przetrwała do I wojny światowej, kiedy to została poważnie zniszczona, podobnie jak zamek. Nie wszyscy mieszkańcy zgodzili się na rewitalizację, dlatego w 1922 roku ścięto dwadzieścia dwie zdrowe lipy, które trafiły na opał. Zamek należał później do szlacheckich rodów Erdödy i Clary-Aldringen. W 1907 roku został zakupiony przez państwo na potrzeby urzędu leśnego. Po I wojnie światowej, w 1918 roku, został wyremontowany przez leśników i służył jako budynek administracyjny oraz mieszkalny. W 1969 roku został w poważnie uszkodzony przez pożar. O odbudowę zamku walczyło lokalne stowarzyszenie (Občianske združenie na opravu Zborovského hradu).
Zamek Zborowski leży na Szaryskim Szlaku Zamkowym.
INFORMACJE: Zamek znajduje się w centrum wsi, za urzędem gminy w kierunku na Stebník.
